Βουβουνωκήλη – Συμπτώματα & Θεραπεία
Βουβουνωκήλη
Η βουβωνοκήλη είναι μια κήλη που αναπτύσσεται στην περιοχή της βουβωνικής χώρας, πάνω από τον βουβωνικό σύνδεσμο. Αυτή η κήλη είναι η πιο συχνή μορφή κήλης στον κοιλιακό τοίχο. Βάσει του ορισμού της κήλης, η βουβωνοκήλη οδηγεί στην έκθεση ενός ή περισσότερων ενδοκοιλιακών οργάνων μέσω ενός εύκολα διαπερνούμενου σημείου του κοιλιακού τοιχώματος στη βουβωνική χώρα. Ο κίνδυνος εμφάνισης βουβωνοκήλης είναι υψηλότερος στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες, με ποσοστό πιθανότητας ανάπτυξης που κυμαίνεται από 27% έως 43% στους άνδρες και από 3% έως 6% στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Ο σχηματισμός της βουβωνοκήλης ξεκινά πολύ πριν εμφανιστούν οποιαδήποτε συμπτώματα και σημεία, και οφείλεται στη χαλάρωση των μυών και των νεύρων του κοιλιακού τοιχώματος. Αυτή η χαλάρωση αντιμετωπίζει και το εσωτερικό βουβωνικό (κοιλιακό) στόμιο, μέσω του οποίου αρχίζει ο σχηματισμός της βουβωνοκήλης. Μέσα από αυτό το εσωτερικό στόμιο μπορούν να διέλθουν ένα ή περισσότερα ενδοκοιλιακά όργανα. Η συνεχής προεξοχή των ενδοκοιλιακών οργάνων μέσω αυτού του στόμιου οδηγεί στην περαιτέρω διεύρυνση του αρχικού σημείου, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το μέγεθος της βουβωνοκήλης.
Οι παράγοντες κινδύνου για τον σχηματισμό της βουβωνοκήλης περιλαμβάνουν το ανδρικό φύλο (με αυξημένο κίνδυνο κατά 8-10 φορές σε σύγκριση με το θηλυκό φύλο), την προχωρημένη ηλικία (άνω των 60 ετών), το οικογενειακό ιστορικό βουβωνοκήλης σε πρώτο βαθμό συγγενείς, χρόνια δυσκοιλιότητα, χρόνιο βήχα και αποφρακτική πνευμονοπάθεια, εγκυμοσύνη, κάπνισμα, βαριά χειρωνακτική εργασία, καθώς και ιστορικό βουβωνοκήλης στην αντίθετη πλευρά.
Τα διάφορα είδη της βουβωνοκήλης περιλαμβάνουν την ευθεία βουβωνοκήλη, όπου το προβάλλον ενδοκοιλιακό όργανο ακολουθεί το μονοπάτι του βουβωνικού πόρου. Σε αντίθεση, η λοξή βουβωνοκήλη προκύπτει όταν το προβάλλον όργανο βγαίνει διαμέσου του υποδερματικού στομίου του βουβωνικού πόρου. Σχετικά με τη λοξή βουβωνοκήλη, το ενδοκοιλιακό όργανο μπορεί ακόμη και να καταβεί μέχρι το οσχέος στην περίπτωση των ανδρών, γνωστή ως οσχεοβουβωνοκήλη. Επομένως, η μικτή βουβωνοκήλη αντιπροσωπεύει μια συνδυασμένη περίπτωση ευθείας και λοξής βουβωνοκήλης, όπου το προβάλλον όργανο εμφανίζεται τόσο μέσω του εξωτερικού στομίου του βουβωνικού πόρου όσο και μέσω του εδάφους του βουβωνικού πόρου.
Σε ό,τι αφορά τα συμπτώματα που προκαλεί η βουβωνοκήλη, συνήθως οι ασθενείς αναφέρουν:
- Άτυπο ήπιο πόνο και δυσφορία στην περιοχή της βουβωνοκήλης.
- Παρουσία διόγκωσης στην περιοχή αυτή, η οποία ενισχύεται κατά τον βήχα ή την ανύψωση βαρών.
Σε προηγμένες περιπτώσεις, οι άνδρες με οσχεοβουβωνοκήλη μπορεί να παρατηρούν μία έντονη διόγκωση στη μία πλευρά των γεννητικών τους οργάνων, κοντά στους όρχεις.
Η διάγνωση της βουβωνοκήλης πραγματοποιείται μέσω κλινικής εξέτασης. Ο γιατρός εξετάζει τον ασθενή τόσο σε κατακεκλιμμένη όσο και σε όρθια στάση για να αξιολογήσει τυχόν διαφορές στα συμπτώματα. Τα ευρήματα περιλαμβάνουν την ύπαρξη ευαισθησίας και την παρουσία μιας προβάλλουσας μάζας στη βουβωνική χώρα, η οποία εντείνεται κατά τη διάρκεια του βήχα και είναι καθοριστική για τη διάγνωση της βουβωνοκήλης.
Στη συνέχεια, ο γιατρός προσδιορίζει το είδος της βουβωνοκήλης, δηλαδή αν είναι λοξή, ευθεία ή μικτή. Είναι επίσης σημαντικό να διαφοροποιήσει τη βουβωνοκήλη από άλλες παθήσεις που μπορεί να προκαλούν πόνο στη βουβωνική χώρα, όπως η επιδιδυμίτιδα, η συστροφή του όρχεος, η υδροκήλη (στους άνδρες), η κιρσοκήλη (στους άνδρες), η κύστη της επιδιδυμίδας (στους άνδρες) και ο καρκίνος του όρχεος (στους άνδρες).
Σε περιπτώσεις όπου οι συμπτώματα είναι συναρπαστικά αλλά η κλινική εξέταση δεν διαφανεί τη βουβωνοκήλη, το υπερηχογράφημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για περαιτέρω διερεύνηση.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η βουβωνοκήλη μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως η περίσφιξη, όπου τα ενδοκοιλιακά όργανα που βρίσκονται στην κήλη δυσκολεύουν την κυκλοφορία του αίματος, και αποτελεί έκτακτη κατάσταση που απαιτεί άμεση ιατρική παρέμβαση και είναι απειλητική για τη ζωή του ασθενούς.
Ανοικτή ή Λαπαροσκοπική Αποκατάσταση;
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα ερευνητικά έργα, οι μέθοδοι ανοικτής και λαπαροσκοπικής αποκατάστασης της βουβωνοκήλης, χρησιμοποιώντας πλέγματα, έχουν παρόμοια επιτυχία. Τα ποσοστά επιτυχίας αφορούν την αποτελεσματική αποκατάσταση της κήλης, με εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό επανεμφάνισης, το οποίο σε έμπειρους χειρουργούς δεν υπερβαίνει το 1%. Ωστόσο, όσον αφορά τον μετεγχειρητικό πόνο, η λαπαροσκοπική επέμβαση προσφέρει ελαφρώς περισσότερη άνεση, πράγμα που συνεπάγεται γρηγορότερη επιστροφή του ασθενούς στο σπίτι του και στις καθημερινές του δραστηριότητες.
